Pascal Plisson ผู้อำนวยการOn the Way to Schoolภาพยนตร์เกี่ยวกับการเดินทางในแต่ละวันที่ยากลำบากของเด็ก ๆ ในสี่ประเทศทั่วโลกกล่าวว่าเขารู้สึกทึ่งกับความพากเพียรและความมุ่งมั่นที่จะศึกษาโดยเด็กหนุ่มชาวมาไซ ผ่านทุ่งหญ้าทุกวันในการเดินทางที่ยาวนานและเต็มไปด้วยอันตรายในการแสวงหาความรู้“ฉันเดินทางไปทั่วโลกมาเป็นเวลานาน โดยได้เห็นเด็กๆ ดิ้นรนเพื่อไปโรงเรียนในหลายประเทศ” นายพลิสสันกล่าวในการให้สัมภาษณ์กับUN News Center
เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว “การทำหนังเรื่องนี้สำคัญมาก เพราะฉันสามารถแสดงได้ง่ายๆ ว่าเด็กๆ กำลังดิ้นรน
เพื่อไปโรงเรียนและแรงจูงใจที่พวกเขามี”ภาพยนตร์เรื่องนี้จัดทำขึ้นโดยได้รับการสนับสนุนจากองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ ( ยูเนสโก ) และองค์กรพัฒนาเอกชนอย่างAide et Actionซึ่งทั้งสองได้ช่วยทีมผู้สร้างรวบรวมเรื่องราวจากทั่วโลกสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้
เรื่องราวทั้งสี่นี้นำเสนอเด็ก ๆ ที่ต้องต่อสู้เพียงเพื่อจะเข้าไปในห้องเรียนในแต่ละวัน โดยได้รับแรงผลักดันจากความเข้าใจที่ว่าการศึกษามีความสำคัญต่ออนาคตของพวกเขา แจ็คสัน วัย 11 ปี ชาวเคนยาจากชนเผ่าซัมบูรู ผู้หวังจะเป็นนักบิน เสี่ยงชีวิตทุกวัน วิ่งไปโรงเรียน 15 กิโลเมตรจากบ้านของเขากับน้องสาววัย 6 ขวบ หลบเลี่ยงแก๊งติดอาวุธและช้าง
ฉากจากภาพยนตร์เรื่อง ‘On the Way to School’ ของแจ็คสัน ซาฮิรา ซามูเอล และคาร์ลิโต ในการเดินทางสู่ห้องเรียนของพวกเขา เครดิต: Distrib Films US
Carlito ลูกชายของคนเลี้ยงแกะในอาร์เจนตินา ขี่ม้า 18 กิโลเมตรผ่าน Patagonia ทุกเช้า
ตามความใฝ่ฝันของเขาที่จะเป็นสัตวแพทย์ ในขณะที่ Zahira เป็นเด็กหญิงคนแรกในครอบครัวเบอร์เบอร์ของเธอในโมร็อกโกที่ไปโรงเรียน แม้จะจะต้องเดินทาง 22 กิโลเมตรทุกวัน เดินผ่านภูเขาและโบกรถ เธอก็อยู่ในอันดับต้น ๆ ของชั้นเรียนและหวังว่าจะเป็นหมอ
ซามูเอล ซึ่งอายุ 13 ปีและมาจากอินเดีย มีเป้าหมายในอาชีพเดียวกัน และไล่ตามแม้ว่าจะเดินไม่ได้ก็ตาม เขาอาศัยอยู่กับแม่ในกระท่อมที่ไม่มีน้ำประปาและไฟฟ้า และเป็นสมาชิกคนเดียวในครอบครัวที่สามารถอ่านหนังสือได้ พี่ชายของเขาดึงและผลักเขาไปโรงเรียนมากกว่าสี่กิโลเมตรทุกวันด้วยรถเข็นที่ทำจากอิฐรีไซเคิล
On the Way to School ออกฉายใน ปี 2013 ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางและทำลายสถิติบ็อกซ์ออฟฟิศสำหรับภาพยนตร์สารคดีในฝรั่งเศสและอิตาลี ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัล César ซึ่งเป็นรางวัลออสการ์ของฝรั่งเศส สาขาสารคดียอดเยี่ยมในปี 2014 และนายพลิสสันรู้สึกว่าจำเป็นต้องฉายภาพยนตร์เรื่องนี้ที่องค์การสหประชาชาติ
“ถ้ามีสถานที่แห่งหนึ่งที่เราสามารถฉายหนังเรื่องนี้ได้ นั่นคือสหประชาชาติ” เขากล่าว “[UN] มีส่วนเกี่ยวข้องจริงๆ ในโครงการด้านการศึกษา ดังนั้นหาก [ภาพยนตร์เรื่องนี้] สามารถช่วยได้ ถ้ามันช่วยเปิดหูเปิดตาเกี่ยวกับการศึกษาสักนิด สำหรับผมก็คงเป็นเรื่องดี”
หลังจากที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ฉายสู่สายตาผู้ชม รวมทั้งเจ้าหน้าที่ขององค์การสหประชาชาติ นักข่าว และนักเรียนในชั้นเรียน นายพลิสสันก็ได้เข้าร่วมบนเวทีโดยมีมาเฮอร์ นัสเซอร์ รักษาการรองเลขาธิการด้านข้อมูลสาธารณะเพื่อหารือเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ คุณนัสเซอร์ยินดีกับแสงสว่างที่สาดส่องลงมาบนเส้นทางที่เด็กๆ จำนวนมากทั่วโลกต้องเผชิญในการพยายามเข้าเรียนในโรงเรียน
