กลางจัตุรัสกลางเมืองนั้นยากกว่าการเผาหม้อถั่วบนเตาในแฟลตของคุณ แต่เราควรจำไว้ด้วยว่าในปี 1968 Giovanni Anselmo ศิลปินชาวอิตาลีได้นำเสนอ Scultura che mangiaซึ่งเป็นสลัดพวงหนึ่งที่ใช้ลวดโลหะบดระหว่างหินแกรนิตสองชิ้น เมื่อสลัดเน่าเสีย ลวดก็หลวม และหินก้อนหนึ่งก็ร่วงหล่นลงมากระแทกพื้น มันเป็นชิ้นส่วนที่มีพลังมากกว่ากล้วยของ Cattelanทุกคนตามปกติเมื่อ Cattelan ทำบาง
อย่างพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีคนงี่เง่าไม่กี่คนที่ซื้อมัน ประเด็น?
งานไม่ได้อยู่ การพูดคุยรอบ ๆ มันคือการทำงาน ถ้าฉันไปที่บูธงานแสดงศิลปะและยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่สวมกางเกงหรือชั้นใน ฉันถือว่าผู้คนจะพูดคุยและเขียนเกี่ยวกับฉันและกลับมาหาฉัน คำถามคือมันเพิ่มอะไรให้กับการสนทนาเกี่ยวกับศิลปะ วัฒนธรรม หรือสังคมในปัจจุบันหรือไม่? Cattelan เป็นอัจฉริยะ แต่กล้วยก็เหมือน Leonardo da Vinci ที่เหลาดินสอ … ไม่เกี่ยวข้องเลย … หัวข้อ. เหมือนศิลปินข้างถนน
ทำฟองสบู่ยักษ์ ฉันแน่ใจว่าศิลปินข้างถนนคนนี้
จะมีความสุขมากที่ได้เงิน 120,000 ดอลลาร์สำหรับฟองสบู่ฟองหนึ่งของเขา บางครั้งฉันก็สงสัยว่าทำไมนักสะสมไม่ทำอะไรเร้าใจแบบนั้น แทนที่จะเล่นเป็นเพื่อนสนิทของศิลปินคนเดียวกัน การเปรียบเทียบเรื่องกล้วยกับ เรื่อง Leap to the Void ของ Yves Klein เป็นเรื่องงี่เง่าและน่ารังเกียจเล็กน้อยต่อประวัติศาสตร์ศิลปะภัณฑารักษ์ที่มีเงินเดือนน้อยนิดสามารถใช้เวลาทั้งวันในงานศิลปะโดยไม่ต้องจ่ายค่า
อาหารที่แพงเกินไปได้อย่างไรนำแซนวิชมาจากบ้าน
หรือติดกับคนที่จะซื้ออาหารกลางวันให้เขาหรือเธอมีการพูดคุยกันมากมายเกี่ยวกับศิลปะที่ดีที่สุดของทศวรรษที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้ ผลงานหรือนิทรรศการที่คุณชื่นชอบตั้งแต่ปี 2010 ถึง 2019 คืออะไร?ในมิวนิกคุณคิดว่าศิลปะที่สำคัญที่สุดถูกสร้างขึ้นในทศวรรษใดฉันมีจุดอ่อนเกี่ยวกับยุค 90 เมื่อฉันเริ่มต้น แต่ฉันเชื่อว่าถ้าคุณดูให้ดี ทศวรรษใดก็ตามมีผลงานที่น่าทึ่ง บางทีปัญหาคือความเร็วที่ศิลปินหรือผลงาน
ชั้นยอดถูกบริโภค แต่อาจจะไม่ใช่ … เหมือนกับผายลมเก่าๆ
ฉันหลงระเริงไปกับความเศร้าภัณฑารักษ์ประวัติศาสตร์คนโปรดของคุณคือใคร?แคสเปอร์ โคนิก. เขาไม่ได้เป็นผู้ดูแล Documenta หรือ Venice Biennale แต่เขาเป็นและยังคงเป็นผู้มีวิสัยทัศน์ที่กล้าหาญและแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ฉันไม่เคยพบ Jan Hoet แต่ฉันคิดว่าเขาต้องยอดเยี่ยมมาก Documenta ปี 1992 ของเขาเป็นตัวเปลี่ยนเกมสำหรับฉัน Kathy Halbreich ซึ่งคุณไม่สามารถเรียกว่าภัณฑารักษ์ได้ แต่ไม่
เป็นไร เธอเป็นคนมีวิสัยทัศน์ เปิดโอกาสให้ภัณฑารักษ์
หลายคนได้แสดงวิสัยทัศน์ ซึ่งสำคัญกว่าการประทับตราของคุณในนิทรรศการ เช่นเดียวกันสำหรับ Suzanne Pagé ผู้ซึ่งมีงบประมาณเพียงน้อยนิดทำให้ Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris เป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีชีวิตชีวาที่สุดในยุค 90 และต้นทศวรรษ 2000หลังจากหนึ่งปีครึ่งที่หางเสือ เดโบราห์ คัลเลน-โมราเลสออกจากพิพิธภัณฑ์ศิลปะบรองซ์ในฐานะผู้อำนวยการอเล็กซ์ กรีนเบอร์เกอร์โดย อ
